Her ne kadar koskoca 20 milyonluk şehir desek, burası şehir değil ülke desek, Birleşmiş Milletler sanki burada birleşmiş desekte İstanbul'un da canının olduğu, hala bilinmeyenlerinin çok olduğu, saklı cennetlerin ve yerleşim alanlarının olduğu dünya başkenti, medeniyetlerin başkenti artık her nederseniz deyin 
İnanması güç ama İstanbul'un da köyleri var.
İçine girdiğinizde kaybolduğunuzu düşünürsünüz çok geçmeden alışırsınız ama bu şehrin koşuşturmasına, temposuna... Yarımada şeklinnde olan İstanbul'u göremeyenler var. Yani denizi görmeyen birçok insan varken köylerini görmeyi kimse beklemesin. 4 senedir İstanbul'da bulunmama rağmen Beykoz'a bile gitmişliğim yok Çamlıca'ya çıkmışlığım yok ama tarihi yerlerin hepsine de gittiğimi söyleyebilirim bunların dışında
Neyse lafı fazla uzatmadan konuya geçelim. Her mesajımda bir köyün tanıtım olacak kaynak ise köyün tanıtımının başında olacak. Hadi bakalım İstanbul'da görünmeyenlerin yolculuğuna var mısınız?
http://www.istanbulajansi.ist/…iller-koyu-gokmasli/63063
Asırlık evleriyle yeşiller köyü: Gökmaslı
Şile'de geçmişi 600 sene öncesine dayanan Gökmaslı Köyü, asırlık evleri, yeşil vadileri ve tüm heybetiyle karşısında duran Fakradağı gelenleri kendine hayran bırakıyor.
Birçok köyün ortasında yer alan; tarihi köy evleri, mesire alanı, köy pazarı ve yemyeşil ormanlarıyla bir soluk alabileceğiniz Şile'nin en güzel yeri; Gökmaslı Köyü. 150-200 yıllık tarihi evleri ve ağaçların dallarının etrafına döküldüğü harikulâde bir sanat oluşturan deresiyle Gökmaslı Köyü kendine hayran bırakıyor gelenleri.
Şile'de bulunan bu köyün geçmişi 600 sene öncesine dayanıyor. İsmi Göktürklerden gelen köy, Şile'nin ilk köylerinden... Köy halkının tamamı ise Konya'dan göç eden Manavlı... Şile'nin içine girdiğimiz zaman sıra sıra köyler karşılıyor bizi. Diğer köylere nazaran yamaçta duran Gökmaslı'ya asıl resmi veren ise tüm heybetiyle bakan Fakradağı.
Kısa aralıklarla yan yana yapılmış bir asırlık ahşap evler köyün tarihi olduğuna tanıklık ediyor. Ahşap evlerden birinde 70 yaşındaki Cemalettin dedeyle karşılaşıyoruz. Camdan etrafı izleyen Cemalettin dede bizlere "Bu vatan, toprağın kara bağrında/ Sıradağlar gibi duranlarındır" şiirini makamlı okuyor. Ardından bahçesinden dışarıya doğru sarkan üzüm ağacını göstererek, "Babam derdi ki, evladım dikeceğin ağacı yol kenarına dik ki, gelip geçen insanlar faydalansın" diyerek bizlere ikramda bulunuyor.
Senelik 40 ton fındık üretiliyor
Zengin verimiyle birçok bitki de yetişiyor Gökmaslı'da. Her adımda bir meyve ağacı göze çarpıyor. Elma, ayva, üzüm, ceviz ve fındık ağaçları aynı zamanda köy halkının da geçim kaynağı. Senelik 40 tona yakın fındık üretilen köyün bir de köy pazarı bulunuyor. Köy pazarında el yapımı reçellerden fındığa, karpuzdan üzüm ve elmaya kadar her şey organik.
Köyün bir de camisi var. Genç imam ezanı okurken Emin Dönmez dede oduna vurduğu baltayı kenara koyuyor. O da Manavlardan biri. 1967'de muhtarlık yapmış bu köyde. 67'de köye ilk suyu 10 km'den getirmiş. Şimdi emekliliğinin tadını çıkarıyor. Karşı dağa bakarak maziden bahsediyor Emin dede. Köyün insana insan olduğunu hatırlattığını söylüyor bize.
8 senedir köyün muhtarlığını yapan Mehmet Emin Şentürk, bize köyü gezdiriyor. Köyde iki okul varken depremde biri zarar görmüş. Diğeri ise atıl durumda. Öğrenciler taşımalı sistemle Ağva'daki okula gidiyor. Muhtar, köyde Şile, Ağva, Üsküdar olarak günde 12 otobüsün işlediğini söylüyor. Şile Ağva yolundan da Yalova, Bursa ve Gebze yolu kullanılıyor. Muhtar Şentürk, "Başkan Topbaş'ın sayesinde 7 otobüsümüz daha oldu" diyor.
Geçim kaynağı ormancılık ve hayvancılık
120 haneli Gökmaslı Köyü'nün nüfusu bin 300 fakat oy kullanan sadece 200 kişi. Köyde 40 sene önce alınan karara göre köyden kimseye yer satılmıyor. Köyde ağırlıklı yaşlılar yaşıyor. Gençler ise baraj havzasından dolayı İstanbul'a göç etmişler. Baraj havzası probleminin çözülememesinden dolayı tarım yapmakta da güçlük çekiyor köy halkı. Hatta Gökmaslı Köyü önceleri İstanbul'a meyve sevkiyatları yapmasıyla tanınıyordu. Halk geçimini sağlamak için hem ormancılıkla hem de hayvancılıkla uğraşıyor. Kestane balı üretimi ve arı işi de hem köyün yaşlıları hem de gençleri tarafından yapılıyor. Uzun süre seracılık yapıldığını hatırlatan köyün muhtarı, seracılığın da bittiğini söylüyor. Köyde eskiden mantar, mısır ve buğday da geçim kaynağı olmuş. Köyde aynı zamanda kestane balı da üretiliyormuş.
Köy halkı İSMEK'ten eğitim alıyor
Köy halkı ihtiyaçlarını bahçelerinden ve köyün marketinden karşılıyor. Burada bulamadıklarını ise Ağva'dan getiriyor. Muhtar Şentürk, köy halkının çeşitli aktivitelerden faydalanması için de dokumacılık üzerinde çalışmalar yapmış. Kadınlar Ağva'ya inip İSMEK'ten eğitim alıyor. Aldıkları eğitimi ise Şile bezi dokumacılığı üzerinde gösteriyorlar. Şile Halk Eğitim Merkezi’ne bağlı olarak çalışan kadınlar çeşitli bez dokuyor. Talep artıkça ilgi de artmaya başlamış Şile bezi dokumacılığına.
Kışın çok sessiz ve sakin geçen köy, yazın kalabalıklaşıyor. Çocuklar için yapılmış oyun parkları da gelen çocuklar için neşe kaynağı. Yazları Ankara'dan ve birçok şehirlerden izciler kamp yapmaya geliyor. Su değirmeninin olması da su sorununu çözmüş durumda. İki koldan gelen içme suyunun biri Teksen dağından, diğeri ise Sarnıç kaynak suyundan geliyor. Gökmaslı Köyü'nü güzelleştiren nedenlerden biri de Göksu Deresi. Köyün sınırından diğer köylere doğru uzanıyor. Köyün bir de mağarası bulunuyor fakat bakımı yapılmadığından dolayı atıl durumda.
Alınan hizmetler İBB'den
Muhtar Şentürk, alınan hizmetlerin tamamına yakınını İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nden geldiğini söylüyor. Köyün bir de saha projesi var. Şile Belediyesi'nin tahsis ettiği bir temizlikçi İbrahim Çelebi etrafı temizlerken durdurup konuşmak istiyoruz. "Şu an çalışıyorum, oturamam. Ancak iş yaparken konuşabiliriz" diyor. Gökmaslı Köyü'nü çok sevdiğini söyleyen Çelebi şirin ve tarihi kokusunun hiç gitmediğini dile getiriyor.
Doğal güzelliklerin hiç bitmediği bu köyde Şile bezi imalatından büyükbaş ve küçükbaş hayvancılığa ve köy pazarında bulunan organik ürünlere kadar Gökmaslı Köyü, gelen herkesi eşsiz güzelliğiyle ağırlıyor.
Haber: M. Taha İnci
Fotoğraflar: Onur Şerecioğlu
İstanbul Ajansı
