Çok sevinyordum. Hayatımda ilk defa yatırım yapıp, çocugumun hayali olan bahçeli bir ev alabileceğim hayali ile. 2 ay önce Allah nasip etti yatırım yapmayı, öğretmenim, etüt merkezi ile anlaştım, 1 tanede özel ders aldım. Sigaram var, arada da olsa alkolüm de var. Hanıma dedim ki
600 TL bana ayda yeter. Geri kalan parayı altına yatır birikim yap. 3500tl den ata altın yaptık, birkaç çeyrek yaptık malum yaza düğünler var. Ya bu ay. Bir yarım zor yaptık. Git eksiye gir, yapabiliyorsan yap dedim.
Gelinen nokta, tüm paranı altına dövize çevirmekten başka çaren yok. Derdimiz ise kar değil, dişinle tırnağınla kazandığın para değer kaybetmesin. Ben bunu 20-30 bin TL gibi sayılarla düşünüyorum.
Son olarak ev alamayacağım, çok fazla kira ödemeyim 1-2 yıla ev alırım diye düşündüğüm evden çıkacağım ama yine kiraya, en azından çocugumun hayalleri gerçekleşsin.
Bana ne anlatıyor bu süreç, yatırımında, paranında, hayalinde taaaaaa .........
Bakalım mutlu olmayı, huzurlu olmayı becerebilecekmiyiz.
Gün gelecek devran dönecek. Umarım bu devran çocuklarımıza döner. Onlar mutlu, mesut olurlar.
Siyasetçilere A'dan Z'ye güvenim yok. İnşallah bu ülkenin çıkarları doğrultusunda savaşacak birileri çıkar.
Hükümet, Hükümet değil. Muhalefet muhalefet değil. Ama bu topraklar hep varoldu. Umudumu koruyorum.
Bizim açımızdan iyi olmadığı kesin.
